W niedzielę 12 marca przeżywaliśmy Wielkopostny Dzień Wspólnoty dla całego rejonu Tarnów. W licznym gronie rodzin Domowego Kościoła, z udziałem Seniorów i pod przewodnictwem moderatora diecezjalnego Domowego Kościoła, ks. Wojciecha Karpiela zgromadziliśmy się w kościółku akademickim pw. św. Józefa w Tarnowie.

O godz. 14.30 uroczyście zapaliliśmy świece oazy i śpiewem wezwaliśmy Ducha Świętego. Ks. Wojciech przez odmówienie modlitwy za wstawiennictwem czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego powierzył jego opiece całe nasze Spotkanie, ale także wszystkie wspólnoty Ruchu Światło-Życie, które tego dnia w Polsce i na całym świecie gromadzą się na swoich dniach wspólnoty. Następnie moderator zaprosił nas do przeżywania Eucharystii, którą rozpoczął od przypomnienia głównego tematu obecnego dnia wspólnoty: „Miłosierni we wspólnocie".

W kazaniu (które w całości możemy wysłuchać poniżej) ks. Wojciech mówił o:

• Postawie Abrahama (I czytanie), który przez posłuszeństwo Bogu jest dla nas wzorem porzucania starego człowieka,
• Dziękczynieniu za dar formacji Ruchu Światło-Życie, poprzez którą wzrastamy, aby stawać się nowym człowiekiem,
• Sakramencie Pokuty i pojednania, który jest szczególnym miejscem spotkania z Bogiem i doświadczenia jego miłosierdzia („Panie dobrze nam tu być" – słowa z Ewangelii),
• Potrzebie dzielenia się doświadczeniem miłości i miłosierdzia z innymi, aby w ten sposób budować prawdziwe wspólnoty („trzeba zejść z góry Tabor"),
• Miłosierdziu i wzajemnym przebaczeniu, które buduje wspólnotę,
• Konkretnym sposobie dzielenia się miłością z innymi, jakim jest w naszym Ruchu zaangażowanie w Diakoniach,
• Celu formacji w Oazie, który wyraża się poprzez formalne wstąpienie do Stowarzyszenia Diakonia Ruchu Światło-Życie,
• Przykładzie 10 osób, które w czasie Kongregacji w Częstochowie wstąpiły do Stowarzyszenia,
• 30 rocznicy śmierci czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który wciąż jest dla nas inspiracją, do podążania na drodze formacji oazowej,
• Potrzebie ciągłego poznawania dziedzictwa Sługi Bożego ks. Franciszka, np. przez udział w rekolekcjach „Sługa Niepokalanej" lub „Piękno charyzmatu Ruchu Światło-Życie",
• Diakoni Życia i troski o bezbronne życie, które potrzebuje konkretnych działań z naszej strony,
• Przykładzie Komitetu budowy miejsca pamięci ludzi utraconych, które wprawdzie nie jest inicjatywą Ruchu, ale może być dla oazowiczów konkretnym przykładem jak budować diakonię życia i w niej działać,
• O innych formach czynienia miłosierdzia we wspólnocie, troski o wspólnotę, o różne wspólnoty, np. o naszą wspólnotę diecezjalną, chociażby przez troskę o nasze diecezjalne Centrum Oazowe – Efez (ks. Wojciech zachęcił nas do wsparcie naszego domu poprzez ofiary na tacę),
• Potrzebie dzielenia się miłością płynącym z serca, bo „radosnego dawcę miłuje Bóg",

 Po Mszy św. wpatrując się w Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie i widząc w Nim Przemienione Oblicze odśpiewaliśmy Gorzkie Żale. Donośny śpiew a capella rozbrzmiewał z wszystkich gardeł – widać było wzruszenie i autentyczne przeżycie. Na zakończenie modlitwy powierzyliśmy Bogu Synod w naszej diecezji.

Gościnni jak zawsze studenci umożliwili nam przeżycie dalszych chwil Dnia Wspólnoty w swojej siedzibie na „Tratwie". Na początku była krótka prelekcja w której małżonkowie Joanna i Michał Sadowscy z Mościc przybliżyli podjętą inicjatywę upamiętnienia dzieci utraconych i utworzenia dla nich godnego miejsca pochówku. („Komitet budowy miejsca pamięci dzieci utraconych – SPES"). Wszyscy z wielkim zainteresowaniem słuchali prelekcji, oglądali slajdy z pierwszego uroczystego pogrzebu, a także przejęli się budową pomnika-mauzoleum, którego budowę wsparli datkami.

Następnie zgromadziliśmy się przy stole na Agapie, ciesząc się wspólnym spotkaniem. Pod koniec odwiedził i pobłogosławił nas ks. Jan Mikulski, główny moderator rejonu Tarnów. Dzień Wspólnoty zakończyliśmy dziękczynną modlitwą wracając do naszych domów pełni radości i zrodzonych w sercach postanowień, aby służyć i nieść miłosierdzie innym.

Agnieszka i Paweł Dziurawcowie
Ks. Wojciech Karpiel